ບໍ່ມີໃຜຈະນ້ອຍເກີນໄປທີ່ຈະສາມາດຍິ່ງໃຫຍ່ໄດ້.
Man ist nie zu klein, um grossartig zu sein.
(HOBEA-Germany)
ຕອນຍັງເປັນບ່າວນ້ອຍ ເຕະກະໂລ້ງດັງໄກ
ແບກຫາມໄຖຄາດຫນັກ ແລ່ນລົງນາຕາກ້າ
ຫາປາຕາມແຄມຫ້ວຍ ຝົນຕົກມາທົນຜ່ານ
ໜາວພຽງໃດບໍ່ຢ້ານ ລົງດໍານໍ້າໄລ່ປາ ແທ້ແລ້ວ
ຍາມບຸນໂຮຮໍ່າຮ້ອງ ສຽງດັງສົ່ງໄປໄກ
ມີອັນໃດກໍກິນ ນັ່ງນອນໄປຕາມພື້ນ
ຢືນຂາດຽວທົນໄດ້ ໄປນອນຄືນຫາຍຫ່ວງ
ພາກັນນອນຊ່ວງແລ້ວ ດັງໄຟຕົ້ມໄກ່ກິນ ເຈົ້າເອີ້ຍ
ຝົນຕົກມາອັ່ງຖ້ວມ ກົບຂຽດສົ່ງສຽງດັງ
ງົວຄວາຍທັງໝູໝາ ແລ່ນຊອກຫາທາງຊົ້ນ
ປູປາຊົນຊູຊ້ອງ ຕາມຄອງເໝືອງເປັນໝູ່
ຄົນຮັກຊູຢູ່ຂ້າງ ເຊີນຝົນຟ້າລັ່ງລົງ ເຈົ້າເອີ້ຍ
ໝົດຍາມເປັນບ່າວນ້ອຍ ເຫດການໃໝ່ຕາມມາ
ຄາວຽກງານຄືນວັນ ນັ່ງນອນເວລາໜ້ອຍ
ຄົນອອຍໃຈໄກຂ້າງ ມອງທາງໃດແປນເປົ່າ
ວັນເດືອນປີຜ່ານເຂົ້າ ສັງຂານກ້າວປ່ຽນໄປ ແທ້ແລ້ວ
ຄິດວ່າເປັນໃຫຍ່ແລ້ວ ຈະກັບຕ່າວເມືອງນອນ
ກັບຄືນຄອນຄັງເດີມ ຖິ່ນສະຖານດາເຄົ້າ
ລໍາເນົາເຄີຍລົງຫລິ້ນ ເຫລືອພຽງຝັນຄິດຮໍ່າ
ທໍາຈິດມີແຕ່ໂອ້ ຄະນຶງກໍ້າກ່ອນຫລັງ ແທ້ແລ້ວ
ອັນວ່າ ແນວນາມຄົນລຸ່ມຟ້າ ຕາຫລຽວເບິ່ງໃຈກາຍ
ມອງນອກລືມພາຍໃນ ແລ່ນນໍາຄວາມເຂົາເຍົ້າ
ຟັງຄົນໄກພາເວົ້າ ເອົາໃຈໄທທາງອື່ນ
ຝືນຈິດຄິດໃຫຍ່ຂຶ້ນ ເລີຍລືມແລ້ວຖິ່ນເດີມ ເຈົ້ານ່າ
ເວລາກາຍຜ່ານພົ້ນ ເຫລືອພຽງແຕ່ຄວາມຝັນ
ວັນເວລາຫມົດໄປ ບ່າວຮາມກາຍເປັນເຖົ້າ
ຟັງເອົາຄົນຍັງນ້ອຍ ຄໍາຄວນດູຄິດຮໍ່າ
ພາກັນທໍາແຕ່ຕົ້ນ ຕັດສິນໄວ້ຢ່າສວຍ ແທ້ເດີ້
ໃຜຈະຍືນຢູ່ຢັ້ງ ນານກ່ວາພັນວັດສາ
ຄິດເຖິງວັນເວລາ ຮໍ່າຄະນຶງຊົມໃຊ້
ຮຽນດີທໍາດີໄວ້ ບຸກເບີກໄປສືບຕໍ່
ຫາທາງແປງກໍ່ສ້າງ ບຸນຄໍ້າເຊື່ອມບໍ່ເປັນ ແທ້ແລ້ວ
@ວິມາດອກບົວແກ້ວ
ຮູບພາບທີ່ບ້ານເກິນ ເມືອງທຸລະຄົມ ໃນປີ 2007 ແຄມງື່ມບ້ານນ້ຳພະນາຍ
2008 ນ້ຳຖ້ວມ ເສັ້ນທາງເມືອວຽງຈັນ
